Obóz na Ural
Z Słoneczko
Obóz 21. WDW „Stare Żbiki” na Ural odbył się od 6 do 30 sierpnia 2007 roku. Uczestniczyło w nim 20 osób. Trasa obozu zaczynała się w Warszawie i przebiegała przez Moskwę, Ural Polarny, Ural Północny, Jekaterynburg, Sankt Petersburg i Wilno z powrotem do Warszawy.
Ta strona powstała, aby ułatwić przygotowania do wyjazdu osobom wybierającym się w tamte rejony. Nie znajdziesz tutaj informacji, które są zawarte w niemal każdym przewodniku po Rosji, ale za to możesz poznać osobliwości gór Ural, w które niewiele osób z Polski dociera.
Ural ciągnie się na przestrzeni ponad 2 000 km, od Morza Karskiego do rzeki Ural, a szerokość tych gór dochodzi do 800 km – jest więc w czym wybierać, jeśli chodzi o cel wyprawy. Góry te wypiętrzyły się w fałdowaniu hercyńskim (jak m. in. Góry Świętokrzyskie) ponad 500 mln lat temu, czyli są to góry dosyć stare, a co za tym idzie – mocno zerodowane. Ural dzieli się na 5 rejonów (od północy):
- Ural Polarny – do wysokości 1499 m npm (Pajer)
- Ural Subpolarny – do wysokości 1895 m npm (Narodnaja – najwyższy szczyt Uralu)
- Ural Północny – do wysokości 1617 m npm (Telpos-Is)
- Ural Środkowy – nie sięgający 1000 m npm
- Ural Południowy – do 1640 m npm (Jaman-tau).
Ural stanowi umowną granicę między Europą a Azją. Na mapach zaznaczony jest dokładny jej przebieg, ponieważ główny grzbiet uralski na znacznej długości wyznacza granice między podmiotami Federacji Rosyjskiej. Istnieje kilka pomników, wskazujących oba kontynenty, jeden z nich zobaczyliśmy w Uralu Polarnym, przy linii kolejowej Czum - Łabytnangi.
Ze względu na możliwości dojazdu i atrakcyjność (subiektywną) oraz chęć zobaczenia większej części tych gór, zdecydowaliśmy się pojechać z Ural Polarny i Północny.
Aby dowiedzieć się więcej, poczytaj poniższe artykuły:
